Derde oog en pijnappelklier/epifyseDe pijnappelklier, of epifyse, is een orgaantje ter grootte van een rijstkorrel, precies in het midden van ons hoofd, tussen de twee hersenhelften in. Het is met veel mysterie omgeven. Een aantal van zijn functies zijn bekend, maar niet alles is door de wetenschap al in kaart gebracht. In de neurowetenschappen staat het bekend als een hormoonklier die een scala aan horme=onen produceert die gereguleerd worden door onder andere de licht-donker (dag-nacht) cyclus. De hormonen zijn serotonine, melatonine, DMT (dimethyltryptamine), 5 mea-DMT en pinoline. EEG’s zijn niet mogelijk door zijn diepe ligging in ons hoofd, wat onderzoek bemoeilijkt. Spirituele zoekers hebben echter millennia geleden al, zonder EEG’s, ontdekt welke functie de pijnappelklier nog meer vervult. Over de hele wereld vinden we in oude beschavingen aanwijzingen terug dat de pijnappelklier werd gezien als de sleutel tot spiritueel ontwaken. Oude spirituele tradities beschouwen de pijnappelklier als een 'kosmische antenne' via welke wij in contact staan met een diepere, mystieke realiteit. De wetenschap heeft aanwijzingen dat de pijnappelklier inderdaad een rol speelt in fysieke (oftewel transcendentale), paranormale en hallucinatoire ervaringen, omdat sommige van haar hormonen physhoactief zijn.
De spirituele theorie is dat de pijnappelklier fungeert als een soort innerlijke antenne die fijnstoffelijke energieën (subtielere vormen van licht) kan opvangen en hierop reageert met de productie van DMT, een opiaatachtige stof, familie van het hormoon serotonine, dat zich bijvoorbeeld ook bevindt in de momenteel zo populaire hallucinogene drank ayahuasca. Wat onderzoekers tevens hebben ontdekt is dat dit kliertje lichtontvangende cellen bevat, die ook in onze ogen aanwezig zijn. Welke functie hebben deze cellen midden in het hoofd, waar licht helemaal niet kan doordringen? Sommige evolutionaire biologen gaan ervan uit dat de pijnappelklier een zogenaamd rudimentair oog is; dat het ooit aan de buitenkant van het hoofd heeft gezeten en toen de functie heeft gehad van een echt oog. Een theorie die bij bijvoorbeeld reptielen aannemelijk zou zijn, maar bij mensen?
|
|